والدین به فرزندان برای کاهش اضطراب ناشی از کرونا کمک کنند

دکتر بهنام بهراد استادیار روانشناسی سلامت پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش با برگردان و تلخیص مجموعه طبقه‌بندی شده‌ای از این واکنش‌ها و راه‌های مواجهه و مراقبت برای گروه‌های سنی کودکان، نونهالان و نوجوانان برگرفته از شبکه ملی استرس ترومایی کودکان (Nctsn-۲ مارچ ۲۰۲۰ ) کوشیده است تا والدین و مراقبین کودکان را در بهبود شرایط آنان در استرس و اضطراب ناشی از کرونا ویروس یاری کند.

فرزندان ممکن است با توجه به سن به اشکال گوناگون در برابر انتشار کرونا ویروس واکنش نشان دهند که در ذیل برخی از واکنش ها متناسب با گروه سنی و همینطور بهترین کمک های والدین و مراقبین کودکان و نوجوانان ارائه شده اند.

گروه سنی پیش از دبستان

در این گروه سنی واکنش ها در برابر ویروس کرونا شامل ترس از تنها ماندن، خواب های بد، مشکلات گفتاری، از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع، یبوست، شب ادراری، تغییر اشتها و همچنین افزایش کج خلقی و قشقرق و چسبیدن به پدر و مادر و بزرگسالان است.

اینکه چگونه به این گروه سنی می توان کمک کرد راهکارهایی شامل صبر و بردباری، ایجاد حس اعتماد و اطمینان بطور زبانی و جسمی، ترغیب کودک به بیان و ابراز خود از طریق بازی، نمایش و قصه گویی، دادن امکان تغییرات کوتاه مدت در نظم و ترتیب خواب، برنامه ریزی پیش از خواب برای فعالیت های آرامش بخش و راحت، حفظ برنامه های منظم روزانه خانوادگی و اجتناب از اخبار و رسانه ها است.

گروه سنی ۶ تا ۱۲ سال

واکنش این گروه سنی در برابر شیوع ویروس کرونا شامل تحریک پذیری، غر و ناله، رفتار پرخاشگرانه، چسبیدن به والدین و بزرگسالان، کابوس دیدن، اختلال در خواب یا اشتها، علائم حسمی مانند سردرد و دل درد، کناره گیری از همسالان، از دست دادن علایق، رقابت و مسابقه در جلب توجه والدین، فراموشی کارهای روزانه و مطالب تازه یادگرفته شده در مدرسه است.

راهکارهایی که کارشناسان برای این گروه سنی ارائه داده اند، شامل صبرو بردباری و دادن اطمینان خاطر به کودک، برگزاری جلسات یا ساعت های بازی و در تماس بودن با دوستان از طریق تلفن و اینترنت، ورزش و حرکات کششی منظم، مبادرت به فعالیت های آموزشی مانند کتاب های کار، بازی های آموزشی، مشارکت منظم در کارهای محوله در منزل، وضع محدودیت های ملایم و تدریجی اما پایدار، بحث درمورد انتشار ویروس فعلی و ترغیب کودک به بحث با پرسش هایی از قبیل اینکه چه کارهایی در خانواده و جامعه قابل انجام است از جمله این راهکارهاست.

تشویق به بیان واظهار خود از طریق بازی و گفت و گو، کمک به خانواده  برای طرح ایده هایی به منظور افزایش رفتارهای ارتقاء سلامت و حفظ برنامه های روزانه در خانواده، محدود کردن مشاهده اخبار و رسانه ها، صحبت در مورد چیزهایی که کودکان دیده یا شنیده اند. توجه و برخورد با هر نوع انگ یا تبعیض و شرخ و توضیح اطلاعات نادرست از دیگر شیوه های برخورد با این گروه سنی به شمار می رود.

گروه سنی نوجوانان (۱۳ تا ۱۸ سال)

واکنش این گروه سنی نیز در برابر انتشار ویروس کرونا می تواند علائم جسمی همچون سردرد و جوش زدن در نقاط مختلف بدن باشد، اختلال در خواب یا اشتها، سرآسیمگی و آشفتگی یا کاهش انرژی و بی تفاوتی، بی توجهی به رفتارهای ارتقاء سلامت، کناره گیری از همسالان و افراد مورد علاقه، دل مشغولی و توجه به انگ ها و بی انصافی ها و اجتناب و بریدن از مدرسه و تحصیل است.

مشاوران برای این گروه سنی نیز صبر و بردباری و دادن اطمینان خاطر به نوجوان، تشویق و ترغیب به انجام منظم کارهای روزانه، تشویق نوجوان به بحث در مورد انتشار ویروس با همسالان و خانواده بدون اجبار، در تماس بودن با دوستان از طریق تلفن، اینترنت و بازی های ویدئویی، مشارکت در فعالیت های منظم و عادی روزانه و حمایت از برادر و خواهرهای کوچکتر و برنامه ریزی برای راهکارهایی به منظور افزایش رفتارهای ارتقای سلامت، محدودیت اخباری و رسانه ای، صحبت و گفت و گو در مورد چیزهایی که نوجوان دیده یا شنیده، بحث و توجه به انگ، پیشداوری و بی انصافی های در حال وقوع طی دوره انتشار ویروس را پیشنهاد می کنند.