استاد دانشگاه ملبورن یافته‌های علمی خود را در شیراز به اشتراک گذاشت

 کارگاه «Bionic Eye» روز چهارشنبه در دانشگاه علوم پزشکی شیراز با حضور محقق ارشد دانشگاه ملبورن استرالیا برگزار شد ، دکتر  بهمن تحیری  ضمن معرفی اندام های تحریک پذیر مصنوعی و چگونگی طراحی و عملکرد آن به شبکیه مصنوعی به عنوان یکی از جدیدترین اندام های مصنوعی پرداخت و توضیحاتی درباره استراتژی تحریک الکتریکی شبکیه و مدل های مرتبط با آن توضیح ارایه داد.

پروتزهای بینایی که اغلب به عنوان چشم بیونیک نامیده می‌شوند، یک دستگاه بینایی تجربی می‌باشد که برای بازگرداندن دید عملکردی در افراد مبتلا به نابینایی جزئی یا کامل در نظر گرفته شده‌ است. در بسیاری از دستگاه‌های توسعه یافته که معمولاً در کاشت حلزونی یا دستگاه‌های بیونیک گوش کاربرد دارند، از پروتزهای عصبی استفاده می‌شود.

توانایی دادن بینایی به یک فرد نابینا از طریق چشم بیونیکی، بستگی به موقعیت محل از دست دادن بینایی دارد. در مورد پروتزهای شبکیه که رایجترین پروتزهای بینایی در حال توسعه هستند  به علت سهولت دسترسی به شبکیه ، بیماران مبتلا به ضایعات بینایی، در صورتی که علت بیماری آن‌ها انحطاط سلول‌های گیرنده نور در چشم باشد، بهترین نامزد برای درمان هستند.

در صورتی که اعصاب بینایی، پیش از شروع نابینایی به خوبی توسعه یافته باشند، این فرایند بیشتر موفقیت آمیز خواهد بود. افرادی که نابینایی مادرزادی دارند، ممکن است فاقد عصب بینایی کاملاً توسعه یافته باشند که معمولاً قبل از زایمان پیش می آید. البته انعطاف پذیری عصبی این امکان را ایجاد می‌کند که عصب و بینایی، بعد از کاشت پیشرفت کند.

نصراله عرفانی معاون بین ‌الملل دانشگاه علوم پزشکی شیراز در حاشیه برگزاری این کارگاه علمی با حضور دکتر  بهمن تحیری دکترای بیوالکتریک و محقق ارشد دانشگاه ملبورن استرالیا با بیان اینکه این کارگاه در قالب برنامه همکاری با دانشمندان و نخبگان ایرانی غیرمقیم در دانشگاه برگزار شد، بر آمادگی این معاونت برای حمایت مالی و فرآیندی از حضور دانشمندان، پزشکان و نخبگان ایرانی مقیم خارج کشور در دانشگاه تاکید و ابراز امیدواری کرد تا گروه ها و مراکز تحقیقاتی از فرصت موجود برای افزایش تعاملات بین المللی استفاده کنند.

عرفانی افزود: علاوه بر ایرانیان مقیم خارج کشور، این معاونت آمادگی دارد درخواست های گروه های آموزشی، مراکز آموزشی درمانی و مراکز تحقیقاتی دانشگاه را در خصوص حضور دانشمندان غیرایرانی با تخصص های مرتبط به فعالیت هر مرکز مورد حمایت قرار دهد.