ثبت نخستین تصویر از ایجاد یک زبانه خورشیدی

به گزارش پایگاه اینترنتی «دیجیتال ترندز»، می‌دانیم که خورشید یک ستاره فعال است که گاهی اوقات در فوران‌های الکترومغناطیسی موسوم به زبانه‌های خورشیدی، درخشان‌تر از حد معمول می‌درخشد. دانشمندان همچنین می‌دانند که چنین زبانه‌هایی معمولا در نزدیکی لکه های خورشیدی اتفاق می‌افتد و وقوع آن‌ها ظاهرا به حرکت پلاسما ارتباط دارد. اما هنوز چیزهای زیادی هست که در مورد شکل‌گیری این زبانه‌ها و به طور خاص چگونگی پیش‌بینی آن‌ها نمی‌دانیم. این پیش‌بینی در پیش‌بینی وضعیت آب و هوا در فضا اهمیت فراوانی دارد.

محققان موسسه فناوری نیوجرسی (NJIT) برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد زبانه‌های خورشیدی، از سال ۲۰۱۷ تلسکوپ رادیویی (EOVSA) را برای ثبت فعالیت این زبانه‌ها بر روی خورشید مستقر کردند. این محققان حال داده‌هایی را از نخستین تصویری که به طور لحظه به لحظه از تشکیل و پیشرفت یک زبانه خورشیدی ثبت شده است، منتشر کرده‌اند. این داده‌ها زمان و محل دقیقی را که این زبانه از آن با انرژی‌ای معادل ۱ میلیارد درجه فارنهایت از سطح خورشید شعله‌ور شده است، مشخص می‌کند.

گرگوری فلیشمان از اساتید فیزیک موسسه فناوری نیوجرسی در بیانیه‌ای که در این باره منتشر کرده است، می‌گوید: «ما موفق شدیم مهم‌ترین محل انتشار انرژی مغناطیسی در تاج خورشید (بیرونی‌ترین لایه خورشید) را تعیین کنیم. این تصاویر نخستین تصاویری هستند که میکروفیزیک یک زبانه (خورشیدی) را ثبت کرده‌اند. منظور از میکروفیزیک زبانه، زنجیره‌ای دقیق از فرآیندهایی است که در مقیاس‌های مکانی و زمانی کوچک روی داده و تبدیل انرژی را ممکن می‌کنند.»

نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد که زبانه‌های خورشیدی با سایر پدیده‌های نجومی مانند انفجار پرتو گاما فرآیندهای مشترکی داشته و ایجاد آن‌ به فرآیندهای مشاهده شده در مطالعات در مورد تولید انرژی همجوشی هسته‌ای شباهت دارد. از آنجا که تلسکوپ (EOVSA) قادر به ضبط تصاویر در طول موج‌های نوری، ماوراء بنفش، اشعه ایکس و امواج رادیویی است، توانست این که چگونه خطوط میدان مغناطیسی خورشید این زبانه‌ها را ایجاد می‌کنند را ثبت کند.

این اطلاعات جدید به دانشمندان در درک این که زبانه‌های انفجاری چگونه باعث ایجاد امواج شوکی می‌شوند که می‌توانند به فضاپیما آسیب رسانده و تهدیدی برای فضانوردان باشند، کمک می‌کند. تلسکوپ EOVSA در آینده به ثبت تصاویری از خورشید برای مصارف تحقیقاتی ادامه خواهد داد و برای ایجاد نقشه‌های روزانه از میدان‌های مغناطیسی اطراف خورشید مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

یافته‌های این مطالعه در مجله Science منتشر شده است.