نبود صنایع تبدیلی در رضوانشهر و رکود بازار فروش پشم گوسفندان

دامداران و عشایر در مناطق مختلف رضوانشهر و پره سر، برای تولیدات فراورده های دامی خود تلاش زیادی می کنند اما سود آن همواره به جیب واسطه ها می رود.

 رضوانشهر و پره سر با بیش از یک هزار و ۳۰۰ خانوار دامدار با ۷ هزار نفر جمعیت در غالب ۱۲ طایفه، دارای ۷۳ هزار رأس دام سبک است که سالانه بالغ بر ۸۵  تن پشم، ۱۸ تن پنیر و ۷۰۰ تن گوشت قرمز تولید و روانه بازار های مصرف می کنند.

 اما  به دلیل نبود امکانات و صنایع که پشم های چیده شده را شست و شو داده و حلاجی کند و آنها را برای نخ ریسی مهیا نماید همه ساله پشم تولیدی دامداران این مناطق نصیب دلالان می شود و آنان از نبود این امکانات، دچار ضرر شده و بیشتر حاصل دست رنجشان به یغما می رود.  

 بیت الله کریمی نماینده دامداران رضوانشهر و پره سر در غرب گیلان در این رابطه به خبرنگار ایرنا گفت: همه ساله در میانه فصل بهار و نیز پایان تابستان ، کار پشم چینی گوسفندان در مناطق مختلف این شهرستان شروع می شود و به دلیل نبود امکانات و صنایع نخریسی، این فرآورده با ارزش که می تواند عایدی بیشتری نصیب دامداران کند، روی دست آنها می ماند و چون کسی متولی خرید تضمینی آن نیست معمولا آنها حاضر می شوند به بهای بسیار ناچیزی این محصول را عرضه کنند.

 وی می گوید: باید با نگاه به آینده و توجه به ظرفیت های موجود برای درآمد زایی و پویایی اقتصاد منطقه و خانوار های تولید کننده فراورده های دامی، قدم برداریم و این استعداد در سطح شهرستان وجود دارد.

 دوستعلی نظری از دامداران منطقه با اشاره به اهمیت فرآورده های دامی و بویژه پشم می گوید: اگر چه بخشی از این فرآورده دامی در سطح شهرستان و خانوار های روستایی پس از شستشوی دستی با استفاده از دوک و چرخ های سنتی، تبدیل به نخ شده و در امر بافت البسه، جوراب، جاجیم، گلیم، شال بافی و سایر صنایع تولیدی و دستی به مصرف می رسد، ولی کافی نیست.

 وی می گوید: عشایر و دامداران در طول سال برای تولید متحمل رنج و زحمت زیادی می شوند و این بسیار درد آور است که حاصل زحمات و دست رنج آنان به ثمن بخش توسط افراد سودجو و واسطه ها به یغما می رود.

 عین اله پورمیرزایی از دامداران منطقه پره سر می گوید: باید فرهنگ نخ ریسی و وارد کردن این فرآورده مهم دامی به صنعت پوشاک و نیاز های زندگی را در دستور کار خانوارهای همه مناطق قرار دهیم و  اهمیت و مزیت های  استفاده از پشم اطلاع رسانی شود.

 وی بیان کرد: هنوز هم در اغلب خانه های روستایی شاهد وجود وسیله های سنتی نخ ریسی اعم از دوک، چرخ نخ ریسی و غیره هستیم و زنان خانه دار برای برطرف ساختن نیازهای خانوار و نیز برای درآمد زایی اقدام به  تولید پوشاک می کنند جادارد تا با فرهنگ سازی، این حرفه را در جامعه نهادینه نمایند.

 رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری رضوانشهر در این رابطه گفت: با توجه به اینکه از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی امسال بعنوان سال جهش تولید نامگذاری شده و صنعت نخ ریسی از هزاره های بسیار دور در اغلب نقاط کشور ما مرسوم بوده است، در مناطق مختلف استان گیلان وبویژه رضوانشهر و پره سر نیز شواهد برآمده از کاوش های صورت گرفته و اشیای بدست آمده در این راستا، نشانگرآن است که این حرفه و صنعت از گذشته های بسیار دور نیز وجود داشته است و می تواند از آن برای رونق تولید بهره برد.

 مهندس منصور هادی پور بیان کرد: برای ارتقای صنعت نخ ریسی و استفاده بهینه از پشم  تولیدی این منطقه، از سال گذشته از سوی یک خانوار روستایی در منطقه ییلاقی ارده این شهرستان، یک دستگاه نخ ریسی صنعتی خریداری شد و سرعت فعالیت و کیفیت نخ های تولید شده با این دستگاه زیاد و بهتر از ادوات دستی و سنتی می باشد.

 وی بیان کرد: مردم رضوانشهر و پره سر، به لحاظ نوع معیشت و جغرافیای منطقه که اغلب آنان ساکن در مناطق کوه پایه ای و روستایی هستند، ناگزیر در این صنعت و حرفه نخریسی و استفاده از پشم گوسفندان نیز فعال می باشند و هم اکنون حدود ۲۰۰ نفر از بانوان این شهرستان از فعالان صنایع تولیدی در این زمینه هستند.

 مدیر جهادکشاورزی رضوانشهر نیز در این رابطه گفت: با توجه به نبود صنایع تبدیلی در سطح شهرستان، متقاضی برای خرید پشم گوسفند اندک است، در نتیجه دامداران، پشم را به قیمت توافقی به افراد دوره گرد و واسطه ها می فروشند.

 مهندس مسعود رزاقی بیان کرد: سالانه حدود ۸۵ تن پشم گوسفندی و در دو مرحله (پشم بهاره و پشم پائیزه) در سطح این مناطق تولید می شود و باید در این راستا قدم هایی برداشته شود و با راه اندازی صنایع مربوطه بگونه ای اقدام شود تا ارزش افزوده این فرآورده دامی نصیب عشایر و دامداران شود.

 وی در خصوص قیمت پشم گفت: هر کیلو گرم پشم خام هم اکنون حدود ۴ هزار تومان به فروش می رسد که در صورت تبدیل به نخ به قیمت بالاتری عرضه خواهد شد.

 رزاقی گفت: رضوانشهر و مناطق غرب گیلان دارای ظرفیت های بسیار بالایی در بخش دام و فرآورده های آن است که از آن غافل بوده ایم و تولید عسل، فرش دستباف، گوشت قرمز، پشم، صنایع دستی و … از جمله این مزیت هاست که باید افراد فعال در این بخش ها شناسایی و بکارگیری شوند و از آنها حمایت شود تا بتوانند با در کنار هم قرار دادن حلقه های تولید هر محصول آنها را به ارزش افزوده واقعی برساند.

 شهرستان رضوانشهر با حدود ۸۰ هزار نفر جمعیت، ۱۲۰ روستا و دو بخش بنام های مرکزی و پره سر در ۷۰ کیلومتری غرب مرکز استان گیلان واقع شده است.